Bart van der Mark
Van de Mark schildert allereerst een horizon die hij vervolgens met allerlei elementen `vervuilt`. Dat doet hij omdat onze omgeving zo is en omdat hijzelf ook zo is: zelfs wanneer hij door een perfect leeg landschap fietst, stapelt hij er onwillekeurig rode kubussen in. Hij brengt in het geschilderde landschap een ruimtelijke ordening aan. Als schilder heeft hij geen last van beperkingen zoals een architect die zijn fantasieën wil laten bouwen. Hij metselt met bakstenen een muur rond een luchtpartij, speelt met wisselende perspectieven en stijlen en creëert toch een illusie van ruimte. Alles kan geschilderd worden, maar het beeld is alleen aanvaardbaar wanneer het in balans is. Dat blijkt uit de precieze plaatsing van een vogel in het enorme luchtruim of de toevoeging/het achterwege laten van een klein blokje in het open veld waardoor alle elementen in het schilderij op de juiste plek laat vallen.